Iranian Revolutionaries in the United States
منیژه مرادیان
برنارد کالج (دانشگاه کلمبیا)
پرسیس کریم
دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو
Manijeh Moradian
Barnard College (Columbia University)
Persis Karim
San Francisco State University
چکیده:
با آگاهی از فضای انقلابی ملهم از جنبش "زن، زندگی، آزادی"، در این جلسه دکتر منیژه مرادیان درباره کتابش صحبت میکند که درباره انقلابیون ایرانی در آمریکا پیش از انقلاب 57 نوشته شده است. دکتر مرادیان، که استاد برنارد کالج است، درباره نقش زنان و هویت جنسی در سازماندهی انقلاب 57 بین ایرانیانِ دانشجو در آمریکا صحبت میکند و سپس در این باره با دکتر پرسیس کریم، استاد دانشگاه سان فرانسیسکو، به گفتگو مینشیند. این بحث به ما می آموزد که ایرانیانِ خارج از کشور در آن زمان چه نقاط قوت و ضعفی داشته اند؛ دانشی که در افضای انقلابی کنونی میتواند بطور سازنده ای راهگشا باشد. یکی از مهمترین نقاط قوت انقلابیون قدیمی در خارج از کشور این بود که توانستند با سایر جنبش های مشابه خودشان در آمریکا و سایر کشورها متحد شده، با آنها همکاری کرده و از آنها کمک بگیرند. هرچند، در زمینه آگاهی نسبت به اصول دموکراتیک مثل تساوی جنسیتی و اهمیت آزادی و حقوق زنان بعنوان یک اصل مرکزی، و همچنین در پرهیز از خشونت علیه نیروهای رژیم شاه، چندان موفق عمل نکردند؛ عواملی که موجب شکست آنها در برابر اسلامگرایان پس از انقلاب شد.
ویدیو/Video:
Summary:
Conscious of the revolutionary climate inspired by the "Women, Life, Freedom" movement, Dr. Manije Moradian talks about her book, which was written about the Iranian revolutionaries in the US before the 1979 revolution. Dr. Moradian talks about the role of gender and sexuality in the organization of the 1979 revolution among Iranian students in the US, and then talks about it with Dr. Persis Karim. This discussion teaches us what strengths and weaknesses Iranians abroad had at that time, which can be useful in the current revolutionary episode. One of the most important strengths of the old revolutionaries has been to unite with and help other similar movements in the US and other countries. However, they have not been very successful in paying attention to gender and sexuality and the importance of women's rights as a central principle, as well as in avoiding violence against the Shah's regime.
گزارش:
در این جلسه دکتر منیژه مرادیان به بررسی مختصری از کتاب خود با عنوان «آتش درون: انقلابیون ایرانی در آمریکا» پرداخت. این کتاب به بررسی تاریخچه انجمن دانشجویان ایران (ISA) می‌پردازد که در دهه‌های 1960 و 1970 وابسته به اتحادیه ملی دانشجویان ایرانی (CISNU) در ایالات متحده بود. ISA به عنوان یک جنبش دیاسپوریکِ (خارج از کشور) مخالف شاه ایران نقش مهمی ایفا کرد. منیژه درباره سفر دانشجویان ایرانی از ایران به ایالات متحده، بازگشت به ایران برای انقلاب و سپس بازگشت به ایالات متحده به عنوان تبعید بحث می کند. او تأکید می کند که این کتاب ISA را به عنوان محصول زمان خود مورد بررسی قرار می دهد و در عین حال درس هایی برای از بین بردن اشکال مختلفی از ظلم و ستم دارد که توسط قدرت های استعماری غربی و دولت های اقتدارگرا تداوم یافته است. او استدلال میکند که ISA باید به‌عنوان بخشی از تبارشناسی جنبش‌های آزادی‌بخش جهان سوم درک شود که به ظهور فمینیسم انقلابی در سطح جهان کمک میکند. دکتر مرادیان ISA را از طریق مصاحبه با اعضای سابق و تحقیقات آرشیوی گسترده مورد مطالعه قرار داده است.
جلد کتاب "آتش درون"، جمع آوری و نوشته شده توسط منیژه مرادیان
The cover of "This Flame Within", collected and written by Dr. Manijeh Moradian
هدف این کتاب بازیابی تجارب زیسته کنشگری انقلابی است و درک اینکه چرا برخی از فعالان به دیدگاه‌های سلسله مراتبی و مردانه انقلاب که بازتولید اقتدارگرایی مردسالارانه است، پایبند بودند. همچنین به بررسی قیام زنان در اسفند 1357 در تهران می‌پردازد که خواستار برابری کامل در جامعه پس از شاه بود. دکتر مرادیان همچنین مفهوم «اقلیت‌های مدل استعماری» را با اشاره به دانشجویان خارجی نخبه‌ای که در طول جنگ سرد توسط ایالات متحده برای ترویج آرمان‌ها و دانش غربی استخدام شده بودند، معرفی میکند. او بررسی می کند که چگونه برخی از «اقلیت های مدل استعماری ایرانی» علیه نظمی که قرار بود از آن حمایت کنند، برخاستند و به دنبال سرنگونی دیکتاتوری های مورد حمایت ایالات متحده بودند.
علاوه بر این، این کتاب به تجارب عاطفی و عواطف انقلابی اعضای ISA می پردازد و نشان می دهد که چگونه برخورد با سرکوب، مقاومت، ایده های چپ و جنبش های انقلابی جهانی، آگاهی انقلابی آنها را شکل داده است. هدف ISA بسیج آمریکایی ها علیه رژیم شاه بود و به دنبال پایان دادن به حمایت ایالات متحده از دیکتاتوری در ایران بود. به طور کلی، این کتاب به دنبال ارائه بینشی در مورد فاعلیت و سیاست های انقلابیون ایرانی، بازیابی صداهای به حاشیه رانده شده، و ارائه درس هایی برای فمینیسم فراملی و دیاسپوریک معاصر است.
دکتر مرادیان همچنین نمونه هایی از نحوه ابراز خشم اعضای ISA نسبت به سیاست ایالات متحده در ایران و تمایل آنها به انقلاب ارائه می دهد. برخی از روش هایی که آنها استفاده کردند شامل اعتصاب غذا، اشغال کنسولگری ها و سفارتخانه ها و حتی اشغال تاج مجسمه آزادی بود. ISA همچنین نشریه ای به زبان انگلیسی به نام «مقاومت» منتشر کرد تا مبارزات خود را به اطلاع آمریکایی ها برساند. آنها به سفرهای شاه به کاخ سفید و مدارک افتخاری او از دانشگاه های آمریکا نیز اعتراض می کردند.
نصب پلاکارد توسط دانشجویان ایرانی بر روی مجسمه آزادی نیویورک پیش از انقلاب 57
Anti-Shah placards installed on the Statue of Liberty by dissident Iranian students in the US
اعضای ISA همچنین در جنبش های اجتماعی و سیاسی دیگری مانند اعتصاب ایالت سانفرانسیسکو، جنبش ضد جنگ علیه جنگ ویتنام و در همبستگی با حزب پلنگ سیاه (برای حقوق مدنی سیاهان در آمریکا) و فعالان فلسطینی شرکت می کردند. آنها ارتباط بین اشکال مختلف ستم را می دیدند و به اهمیت همبستگی در مبارزات مختلف اعتقاد داشتند. منیژه مفهوم «عواطف همبستگی» را برای توضیح چگونگی همپوشانی جنبش‌های انقلابی مختلف و ایجاد دلبستگی‌های عاطفی به رهایی دیگران معرفی میکند. انگیزه ایرانیان درگیر در ISA، اعتقاد عمیق به ضرورت همدردی با مبارزات دیگران و تجسم سیاست همبستگی بود.
به طور کلی، فعالیت‌های ISA فراتر از نگرانی‌های خاص آنها در مورد ایران بود و با جنبش‌های گسترده‌تری برای عدالت و آزادی اجتماعی مرتبط بود. آنها به دنبال افشای تناقضات ایالات متحده و به چالش کشیدن نظام های سرکوبگر چه در داخل و چه در سطح جهانی بودند. در فضای انقلابی کنونی جنبش «زن، زندگی، آزادی» در داخل ایران و در میان ایرانیان دیاسپورا در سطح بین‌المللی، آنچه دکتر مرادیان در اینجا گردآوری کرده است میتواند بعنوان منبعی غنی الهام بخش باشد.
تجمع دانشجویان ایرانی همراه با گروه های ضد جنگ ویتنام و فعالان حامی فلسطین علیه سیاست های آمریکا
Iranian student activist together with anti-war groups protesting against US policies
در ادامه صحبت‌های دکتر مرادیان، دکتر پرسیس کریم در گفت‌وگویی پیرامون این موضوع درباره اهمیت آن در درک لحظه‌ی کنونی ایران و دیاسپورا (جنبش «زن، زندگی، آزادی») با او صحبت کرد. پرسیس تصویر قابل توجه این کتاب از دوره تاریخی بین دهه های 60 و 70 را ستود و زمینه های محلی و جهانی آن را برجسته کرد. بر پیوستگی و تأثیر مبارزات مختلفی که در آن زمان در سراسر جهان رخ می داد نیز تأکید شد. سپس گفتگو به نقش جنسیت در جنبش‌های گذشته و حال پرداخت. منیژه تأکید کرد که جنبش‌های کنونی میراث‌های گذشته را به ارث می‌برند و بر نیاز به پرداختن به "روابط اجتماعی" فراتر از دستیابی به حاکمیت ملی تاکید کرد. او در این رابطه به اهمیت جنسیت و مسائل جنسی در سازماندهی جامعه و مبارزه برای آزادی پرداخت.
در ادامه بحث به واکنش خشونت آمیز و سرکوبگرانه توسط جمهوری اسلامی به مفهوم «زن، زندگی، آزادی» در ایران اشاره کرد، که نشان می دهد که این مفهوم ایدئولوژی های موجود را به چالش کشیده است. پرسیس سؤالی در مورد ایدئولوژی های رایج در مبارزات قبلی در مقایسه با زمان حال مطرح کرد. منیژه درباره چگونگی مطالعه جنبش‌های انقلابی در سراسر جهان توسط چپ‌های دانشجوی ایرانی پیش از انقلاب 57 بحث کرد، هرچند در انتها انقلاب ایران با هیچ یک از مدل‌های موجود مطابقت نداشت. او ادامه داد که بسیاری از کشورهایی که زمانی الگو به حساب می آمدند نیز به اقتدارگرایی رسیدند و یا به مستعمره هایی جدید تبدیل شدند. او همچنین به جنبه مثبت فقدان الگوهای روشن در شرایط کنونی و رهایی از ارتدوکسی‌های سفت و سخت اشاره کرد، اگرچه به ضعف و عدم سازماندهی جنبش‌های کنونی نیز اذعان داشت.
سپس بحث به فقدان انسجام و زمینه های مشترک میان جناح های مختلف ایدئولوژیک رسید که در ماه های گذشته منجر به از هم پاشیدگی و شکست اپوزیسیون شده است. امین (حلقه ایران) در مورد تجربیات سال 57 و ارتباط آنها با شرایط کنونی پرسید. منیژه توضیح می‌دهد که تحت سرکوب شدید، چپ [ناراضی‌ها] به روش‌های سخت و جزمی سازماندهی می‌کنند که می‌توان آن را به شرایط مادی استبداد نسبت داد. در سال 57 حمایت چپ از انقلاب و تأکید بر مبارزه اولیه علیه امپریالیسم، نگرانی ها در مورد دموکراسی و حقوق بشر را تحت الشعاع قرار داد. در نهایت، گرایشات اقتدارگرایانه چپ و ساده لوحی در تصور شرایط برابر در جبهه متحد با اسلامگرایان در ایران به سقوط آنها انجامید. دکتر مرادیان همچنین به تهدیدها و مداخلات خارجی اشاره می کند که به پارانویا دامن می زند و سرکوب مخالفان را توجیه میکند. فقدان نهادهای دموکراتیک و فرصت‌های محدود قبلی برای سازماندهی در ایران نیز توسط پرسیس به‌عنوان عواملی که در شکست انقلاب 57 نقش داشتند، برجسته شد. این مطالعات ممکن است به ما در درک پویایی های پیچیده ای که در به حاشیه رانده شدن انقلابیون چپ در ایران پس از انقلاب انجامید، کمک کند.
در پایان، اعضای میزگرد به پیچیدگی های ایجاد همبستگی و مقابله با باورهای غلط درباره جمهوری اسلامی پرداختند. یکی از سوالات کلیدی مطرح شده این است که چگونه می توان به مردم اطلاع داد که مبارزه با ظلم بدون توجه به هویت ستمگر امکان پذیر است. سخنرانان خاطرنشان کردند که در خارج از ایران، انتقاد از آمریکا در همان فضاهایی که جمهوری اسلامی صحبت میکند می تواند مشکلاتی داخلی ایجاد کند، زیرا ممکن است به عنوان حمایت از جمهوری اسلامی تلقی شود. اما تاکید شد که توافق با برخی دیدگاه‌های جمهوری اسلامی، به معنی حمایت نیست و راه‌های متعددی برای مواجهه با یک موضوع وجود دارد.
گفتگو به چالش های ایجاد همبستگی برای ایران در مقایسه با جنبش های دیگر که در آن دولت سرکوبگر متحد ایالات متحده است، نیز پرداخت. جمهوری اسلامی خود را ضد امپریالیست و طرفدار فلسطین معرفی می کند که می تواند باعث سردرگمی برخی از چپ گرایان در ایالات متحده شود. اما دکتر مرادیان تاکید کرد که جمهوری اسلامی ضد امپریالیست نیست و در کشورهای دیگر مانند عراق، سوریه و فلسطین دخالت غیردموکراتیک می کند. او بر لزوم رد این ایده که جمهوری اسلامی مترقی یا طرفدار فلسطین است، تأکید کرد، زیرا اقدامات و منافع آنها خلاف این را ثابت می کند.
علاوه بر این، دکتر فیض پور (حلقه ایران) حمایت جمهوری اسلامی از چین و روسیه را مورد بحث قرار داد که نشان می‌دهد نگرانی اصلی آنها امپریالیسم نیست. او بر اهمیت بازپس گیری و بازتعریف ایده هایی که جمهوری اسلامی طی دهه ها سعی در تصاحب آنها داشت، تاکید کرد. در این مورد نیز بحث شد که باید درک شود که جمهوری اسلامی نماینده ارزش‌های مترقی نیست و برعکس در پی اهداف و قدرت منطقه‌ای خود بوده و از دموکراسی و خودمختاری در منطقه حمایت نمیکند.
گفتگو با سپاسگزاری از فرصتی که برای بحث در مورد این موضوعات پیچیده فراهم شد و اذعان به اینکه درک آنها مستلزم تفکر عمیق و کاوش بیشتر است، به پایان رسید.
Report:
In this session, Dr. Manijeh Moradian provided a brief overview of her book, titled "This Flame Within: Iranian Revolutionaries in the United States". This book explores the history of the Iranian Students Association (ISA), which was the US affiliate of the Confederation of Iranian Students National Union (CISNU) during the 1960s and 1970s. The ISA played a significant role as a diasporic movement opposing the Shah of Iran.
Manijeh discusses how the book follows the journeys of Iranian students from Iran to the US, back to Iran for the revolution, and then back to the US as exiles. She emphasizes that the book examines the ISA as a product of its time, while also drawing lessons for dismantling various forms of oppression perpetuated by Western imperial powers and authoritarian governments. She argues that the ISA should be understood as part of a genealogy of Third World liberation movements, contributing to the emergence of revolutionary feminism, globally. Manijeh has studied ISA through interviews with former members and extensive archival research.
The book aims to reclaim the lived experiences of revolutionary activism and understand why some activists adhered to hierarchical and masculinist visions of revolution that reproduced patriarchal authoritarianism. It also explores the women's uprising in March 1979 in Tehran, which demanded full equality in the post-Shah society.
Dr. Moradian also introduces the concept of "imperial model minorities" referring to elite foreign students recruited by the US during the Cold War to promote Western ideals and knowledge. They explore how some "Iranian imperial model minorities" turned against the order they were meant to support, seeking to overthrow US-backed dictatorships.
Furthermore, the book delves into the affective experiences and revolutionary affects of ISA members, highlighting how encounters with repression, resistance, leftist ideas, and global revolutionary movements shaped their revolutionary consciousness. The ISA aimed to mobilize Americans against the Shah's regime, seeking to end US support for Iran's dictatorship. Overall, the book seeks to provide insight into the diasporic subjectivity and politics of Iranian revolutionaries, recover the experiences of marginalized voices, and offer lessons for contemporary transnational and diasporic feminism.
Dr. Moradian additionally provides examples of how ISA members expressed their anger towards US policy in Iran and their desire for revolution. Some of the methods they used included hunger strikes, occupying consulates and embassies, and even occupying the crown of the Statue of Liberty. The ISA also published an English-language publication called "Resistance" to make their struggle known to Americans. They protested the Shah's visits to the White House and the honorary degrees he received from American universities.
The ISA also participated in other social and political movements, such as the San Francisco State strike, the anti-war movement against the Vietnam War, and solidarity efforts with the Black Panther Party and Palestinian activists. They saw connections between different forms of oppression and believed in the importance of solidarity across various struggles. Manijeh introduces the concept of "affects of solidarity" to explain how different revolutionary movements overlapped and created affective attachments to the liberation of others. Iranians involved in the ISA were motivated by a deep belief in the necessity of sympathizing with others' struggles and embodying a politics of solidarity.
Overall, the ISA's activities extended beyond their specific concerns about Iran and connected with broader movements for social justice and liberation. They sought to expose the contradictions of US democracy and challenge oppressive systems both domestically and globally. In the current revolutionary climate of "Woman, Life, Freedom" movement inside Iran and amongst the Iranian diaspora internationally, what Dr. Moradian has collected here can be seen as a rich source of inspiration.
Following Dr. Moradian's talk, she was joined by Dr. Persis Karim in a conversation about the topic, discussing its importance in understanding the current moment in Iran and the diaspora (the "Woman, Life, Freedom" movement). Persis praised the book's remarkable portrayal of the historical period between the 60s and 70s, highlighting its local and global contexts. The interconnectedness and influence of various struggles happening around the world during that time was also emphasized.
The conversation then shifted to the role of gender in past and present movements. Manijeh emphasized that current movements inherit the legacies of the past and the need to address social relations beyond achieving national sovereignty (eluding to what went wrong in the aftermath of the 1979 revolution in Iran). They highlighted the significance of gender and sexuality in organizing society and the struggle for liberation.
The conversation touched upon the violent and repressive reaction to the concept of "Woman, Life, Freedom" in Iran, suggesting that it challenges existing ideologies. Persis posed a question about the prevalent ideologies in earlier struggles compared to the present moment. Manijeh discussed how Iranian student leftists studied revolutionary movements worldwide but found that the Iranian revolution did not fit any of the existing models. Many countries that were once considered models also ended up in authoritarianism or became neo-colonies. They mentioned the absence of clear models in the current context but also the freedom from rigid orthodoxies, although acknowledging the weakness and lack of organization among current movements.
The discussion then delved into the lack of coherence and common ground among different ideological factions, leading to disintegration and defeat.
Amin (The Iran Circle) asked about the experiences in 1979 and how they relate to the current situation. Manijeh explained that under extreme repression, the left [dissidents] organizes in rigid and dogmatic ways, which can be attributed to the material conditions of authoritarianism. The left's support for the revolution and the emphasis on the primary struggle against imperialism overshadowed concerns for democracy and human rights. The left's authoritarian tendencies and the naivety of imagining equal terms in the united front with Islamists in Iran contributed to their downfall. Dr. Moradian also mentions foreign threats and interventions that further fueled paranoia and justified silencing dissent. The lack of democratic institutions and previous limited opportunities for organizing in Iran were also highlighted by Persis as factors that contributed to the challenges faced in 1979. The parallels are drawn to the US context, where institutions and historical movements like the civil rights struggle provided a different foundation. These may help us understand the complex dynamics that contributed to the left's marginalization in post-revolution Iran.
At the end, the panelists delved into the complexities of building solidarity and countering misconceptions about the Islamic Republic of Iran. One key question raised is how to inform people that fighting against oppression is possible regardless of the oppressor's identity. The participants note that within the Iranian diaspora, criticizing the US in the same spaces as the Islamic Republic can create internal problems, as it may be perceived as supporting the Islamic Republic. It is emphasized that agreement with certain views of the Islamic Republic does not make one a supporter, and there are multiple ways to approach the issue.
The conversation moved on to the challenges of building solidarity around Iran compared to other movements where the oppressive government is a US ally. The Islamic Republic presents itself as anti-imperialist and pro-Palestinian, which can confuse some leftists in the United States. However, Dr. Moradian asserted that the Islamic Republic is not anti-imperialist and intervenes undemocratically in other countries, such as Iraq, Syria, and Palestine. They emphasize the need to debunk the idea that the Islamic Republic is progressive or pro-Palestinian, as their actions and interests prove otherwise.
Furthermore, Dr. Feizpour (The Iran Circle) discussed the Islamic Republic's support for China and Russia, which highlights that their primary concern is not imperialism. He advocated for reclaiming and redefining the ideas that the Islamic Republic tried to appropriate for decades. It was discussed that it is crucial to dismantle the notion that the Islamic Republic represents progressive values and instead focus on the reality of its regional power aspirations and lack of support for democracy and self-determination.
The conversation concluded with gratitude for the opportunity to discuss these complex issues and the acknowledgment that understanding them requires deep thinking and further exploration.
معرفی سخنرانان:
منیژه مرادیان استادیار مطالعات جنسیت و زنان در برنارد کالج است. او دکترای خود را در مطالعات آمریکا از دانشگاه نیویورک و کارشناسی ارشد خود را در زمینه ادبیات غیرداستانی از هانتر کالج، دانشگاه سیتی نیویورک دریافت کرد. او یکی از مدیران سابق انجمن نویسندگان ایرانی-آمریکایی است. کتاب او، "آتش درون: انقلابیون ایرانی در ایالات متحده"، در پاییز 2022 توسط انتشارات دانشگاه دوک منتشر شد. مقالات او در کتاب راهنمای "دهه شصت جهانی" روتلج، پژوهشگران و فمینیستهای آنلاین، فصلنامه مطالعات زنان، و مطالعات تطبیقی آسیای جنوبی، آفریقا و خاورمیانه و غیره منتشر شده است. او یکی از اعضای هیئت تحریریه صفحه ایران در جدلیه (Jadaliyya) و یکی از اعضای مؤسس مجموعه فمینیستی ایرانیان، "رها"، است.
پرسیس کریم دارای کرسی ندا نوبری و مدیر مرکز تازه تأسیس مطالعات دیاسپورای ایرانی در دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو است. او همچنین استاد گروه ادبیات تطبیقی است. دکتر کریم قبل از ورود به دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو، مدیر مؤسس مطالعات فارسی در دانشگاه ایالتی سن خوزه بود و در آنجا دروس ادبیات جهان و ادبیات تطبیقی، ادبیات قومی و دیاسپورای ایالات متحده، مطالعات جهانی، فیلم و مطالعات خاورمیانه را تدریس می کرد.
Biography:
Manijeh Moradian is an assistant professor of women's gender and sexuality studies at Barnard College. She received her PhD in American Studies from NYU and her MFA in creative nonfiction from Hunter College, City University of New York. She is the former co-director of the Association of Iranian American Writers. Her book, This Flame Within: Iranian Revolutionaries in the United States, is forthcoming from Duke University Press in Fall 2022. Her essays and articles have appeared in Routledge Handbook of the Global Sixties, Scholar & Feminist Online, Women’s Studies Quarterly, Comparative Studies of South Asian, Africa, and the Middle East, Social Text online, jadaliyya.com, tehranbureau.com, Bi Taarof, and Callaloo. She is a member of Jadaliyya’s Iran Page editorial board and a founding member of Raha Iranian Feminist Collective. https://womensstudies.barnard.edu/profiles/manijeh-moradian
Persis Karim holds the Neda Nobari Endowed Chair and is the director of the newly-established Center for Iranian Diaspora Studies at San Francisco State University. She is also a professor in the Department of Comparative Literature. Prior to coming to San Francisco State University, Dr. Karim was the founding director of Persian Studies at San Jose State University where she taught courses in world and comparative literature, US ethnic and diaspora literature, global studies, film, and Middle East Studies. http://persiskarim.com/dev/
Reference:
"This Flame Within, Iranian Revolutionaries in the United States", Manijeh Moradian, Duke University Press, 2022
https://www.dukeupress.edu/this-flame-within